کد مطلب:36923
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:36
چرا عبدالرحمن بن عوف , بيعت با علي را مشروط به پذيرش سنت شيخين ( ابوبكر وعمر ) نمود ؟
اين هم بي ارزشي دنيا است كه عبدالرحمن بن عوف - پس از عمر - در سرنوشت امت دخالت كند و هـر كه را بخواهد بر آنان حكومت دهد و هر كه را بخواهد از حكومت دوركند و اين سياست عمر بود كه او را بر ديگران مقدم داشت . عـبـدالـرحمن بن عوف نيز از سياستمداران عرب است و قطعا او هم يكي از توطئه گراني بود كه مـي خـواست خلافت را از صاحب شرعيش بربايد و اگر بخاري اعتراف مي كند كه عبدالرحمن بن عوف از علي مي هراسيد . (1) پـس طـبيعي است كه او هم با تمام تلاش علي را از خلافت دور كند و عبدالرحمن مانند ديگر اصحاب مي داند كه علي هرگز بااجتهادات ابوبكر و عمر موافق نبوده و با تمام توان تلاش مي كرد كه در احكامي كه خلاف كتاب و سنت انجام مي دادند , با آنها مخالفت و انتقاد كند . از ايـن روي بـود كه عبدالرحمن با علي شرط كرد كه به سنت ابوبكر و عمر حكم كند ,زيرا خود از پـيـش مـي دانـسـت كه علي سياست بازي نمي كند , دروغ نمي گويد و به آن شرطهرگز تن در نمي دهد . و همچنين مي دانست كه دامادش عثمان مورد پذيرش اعضاي توطئه و قريش است .
از آگاهان بپرسيد - ج 2 / ترجمه سيد محمد جواد مهري
تيجاني تونسي - محمد 1 - صحيح بخاري - ج 8 - ص 123 باب كيف يبايع الناس الامام - كتاب الاحكام .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.